දශක ගනනාවක් තිස්සේ බලයට පත් වූ ආන්ඩු විසින් ගෙන එන ලද ආර්ථික අවභාවිතාවන් හේතුවෙන් තම ජීවිත කාලය තුල දුෂ්කර ආර්ථික තත්වයන් සමඟ පොරබදන්නට මිනිසුන්ට බලකෙරෙන බැවින්, ශ්‍රී ලාංකිකයන් කිසියම් ආර්ථික යහපැවැත්මක් ලබා ගැනීමට පෙර වයස්ගත වෙමින් සිටිති.
Charts.lk, ආර්ථික දත්ත වේදිකාවට අනුව, 2019 වසර අවසන් වන විට ශ්‍රී ලංකාවේ ජනගහනයෙන් සියයට 17.9 ක් වයස අවුරුදු 59 ට වැඩි වන අතර එමඟින් ශ්‍රී ලංකාව දකුණු ආසියාවේ වැඩිම වැඩිහිටි ජනගහනයක් සිටින රට බවට පත් විය.
මෙය 2009/10 හි සියයට 12 සිට තියුනු වැඩිවීමක් වූ අතර, ආර්ථික පුනරුදයේ අපේක්ෂාවන් යලි පණ ගන්වන ලද දශක තුනක යුද්ධය අවසන් කරන විටත්, ආර්ථිකය ලිබරල් කරන විට 1978/79 සියයට 9 ත් අතර එය අවසන් වූ අවස්ථාවේදීම, ජනතාවට වඩා හොඳ ජීවන තත්ත්වයක් ලබා දෙන බවට පොරොන්දු වෙනවා.
දත්ත වලට අනුව, 1963 දී, ශ්‍රී ලාංකිකයන්ගෙන් වයස අවුරුදු 59 ට වැඩි වූයේ සියයට 7 ක් පමණක් වන අතර, එයින් පිළිබිඹු වන්නේ ශ්‍රී ලංකාව එකල අදට සාපේක්ෂව බොහෝ ලාබාල බවයි.
Charts.lk විසින් ජනලේඛන හා සංඛ්‍යාලේඛන දෙපාර්තමේන්තුව විසින් මෑතකදී නිකුත් කරන ලද 2019 සඳහා ගෘහාශ්‍රිත ආදායම් සහ වියදම් සමීක්ෂණ වාර්තාව විග්‍රහ කරන ලදී, එම සමීක්ෂණයේ වයස අනුව රටේ ජනවිකාස ව්‍යාප්තිය අඩංගු වේ.
දූෂණය, අකාර්යක්ෂමතාව සහ රාජ්‍ය සම්පත් සොරකම් කිරීම මධ්‍යයේ දශක ගණනාවක් ණයට ගත් මුදල්වලින් දරාගත නොහැකි ලෙස ජීවත්වීමෙන් පසු මාර්තු මාසයේදී දැඩි ලෙස ගොඩබෑමෙන් පසු ආර්ථිකය ස්ථාවර කිරීමට දැඩි ලෙස පොරබදමින් සිටින රටට නව අභියෝග මාලාවක් ද දත්ත ඉදිරිපත් කරයි.
ශ්‍රී ලංකාව ද එහි යැපෙන්නන් වේගයෙන් ඉහළ යද්දී, වැඩ කරන වයසේ ජනගහනය හැකිලෙමින් තිබීම කාරණා වඩාත් නරක අතට හැරේ.
නිදසුනක් වශයෙන්, එහි වැඩ කරන වයස අවුරුදු 15 ත් 59 ත් අතර ජනගහනය, පවතින දත්ත වලට අනුව, 2009/10 හි සියයට 62 සිට 2019 වන විට සියයට 59 දක්වා අඩු වී ඇත.
2020 සහ 2021 වසංගතයේ වසර දෙක සඳහා දත්ත එළියට එන විට තත්වය බිහිසුණු වනු ඇත, ආර්ථිකය අඩපණ කරන ලද අගුලු දැමීම් සහ වෙනත් සීමාවන් හේතුවෙන් වැඩ කරන වයසේ සිටින පුද්ගලයින් රැකියා වෙළඳපොළෙන් ඉවත් වූ අතර තවත් සමහරු ස්වේච්ඡාවෙන් විශ්‍රාම ගියහ. වෛරසය පැතිරීම සීමා කිරීමට.
මේ අතර, මෑත කාලයේ වාර්තාගත මට්ටම් කරා ළඟා වූ සංක්‍රමණ, දැනටමත් නිපුණතා හිඟයකින් පීඩා විඳිමින් සිටින ශ්‍රී ලංකා ආර්ථිකයට මාරාන්තික පහරක් එල්ල කරනු ඇත. ශ්‍රී ලාංකිකයන් මිලියන 1.5කට ආසන්න ප්‍රමාණයක් ත්‍රිරෝද රථ පදවන අතර තවත් මිලියන 1.5ක් රාජ්‍ය අංශයේ සේවය කරන අතර, ශ්‍රම බලකායෙන් සියයට 40කට ආසන්න ප්‍රමාණයක් රටේ සෘණ ඵලදායිතාවයට දායක වේ. එහෙයින්, ප්‍රතිපත්ති සම්පාදකයින් සහ ජනතාවම තම ආකල්ප වෙනස් නොකළහොත්, රටේ ආර්ථික ක්‍රියාකාරකම්වලට මුක්කු ගැසීමට ප්‍රමාණවත් පිරිසක් ඔවුන්ගේ ප්‍රමුඛ වැඩ කරන වයසේදී නොමැති බැවින්, කුමන හෝ ආකාරයක ආර්ථික යහ පැවැත්මක් අත්කර ගැනීමට නොහැකි වනු ඇත.
2012 දී ආර්ථික විද්‍යාඥයින් සහ ජනවිකාස විශේෂඥයින්ගෙන් ලැබුණු පූර්ව අනතුරු ඇඟවීම, අනුප්‍රාප්තික ආන්ඩුවල ප්‍රතිපත්ති සම්පාදකයින්ගේ බිහිරි කන්වලට වැටුණු අතර විශ්‍රාම යන වයස අවුරුදු 55 සිට 65 දක්වා දෙවරක් වැඩි කිරීම හැර කිසිවක් සිදු නොවීය.
